1. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μαγειρική;
Μεγάλωσα κάνοντας skateboard για πολλά χρόνια και τότε δεν είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου επαγγελματικά, παρά μόνο αυτό. Γύρω στα 21 μου χρόνια διαπίστωσα ότι αυτό το άθλημα θα είχε ημερομηνία λήξης οπότε σκέφτηκα ότι πρέπει να ασχοληθώ με έναν άλλο τομέα. Εκείνη την περίοδο εκτελούσα τη θητεία μου στον στρατό και με «πέταξαν» σε μια κουζίνα όπου έκατσα σχεδόν 6 μήνες. Όταν ολοκλήρωσα τη θητεία μου, αποφάσισα ότι θα προσπαθήσω να ασχοληθώ με τη μαγειρική.
2. Υπάρχουν σημαντικά πράγματα για σένα που θυμάσαι από τις σπουδές σου;
Θυμάμαι να μου αρέσουν περισσότερο οι ώρες μαθημάτων με τον σεφ μου Μιχάλη Ντουνέτα, οι παρατηρήσεις του στις μαγειρικές μας τεχνικές ώστε να μάθουμε σωστά τις βάσεις της μαγειρικής. Επίσης όλες οι ώρες που περνούσαμε στα εργαστήρια.
3. Πώς ήταν το επαγγελματικό σου ξεκίνημα;
Το ξεκίνημά μου το έκανα στην Αθήνα, σε κουζίνες ξενοδοχείων. Εκεί ολοκλήρωσα τις πρακτικές μου με highlight τη δεύτερη, στην οποία είχα την τύχη να γνωρίσω τον σεφ Αλέξανδρο Χαραλαμπόπουλο. Αυτό ήταν το κομβικό σημείο στο ξεκίνημα της καριέρας μου, καθώς τότε ενθουσιάστηκα με τη δημιουργικότητα που εμπεριέχει αυτό το επάγγελμα αλλά και άλλα στοιχεία, όπως η ομαδικότητα και η ανδρεναλίνη.
4. Σήμερα που βρίσκεσαι;
Σήμερα και τα τελευταία 6 χρόνια βρίσκομαι στο Λονδίνο και εργάζομαι στο Mazi και στο αδελφάκι του το νεοσύστατο Suzi Tros.
5. Μπορείς να μας αναφέρεις τους πιο σημαντικούς σταθμούς της επαγγελματικής σου πορείας ως σήμερα;
Όταν πρωτοήρθα στο Λονδίνο και βρέθηκα σε κουζίνα γνωστού ξενοδοχείου. Εκεί γνώρισα δυο σημαντικούς σεφ οι οποίοι μου δίδαξαν μια διαφορετική παιδεία πάνω στη μαγειρική που μέχρι τότε δε γνώριζα. Την αγγλική και τη γαλλική. Στη συνέχεια ήθελα να ασχοληθώ με την ελληνική κουζίνα και έτσι βρέθηκα στην κουζίνα του Mazi και του Suzi Tros όπου βρίσκομαι μέχρι και σήμερα.
6. Πώς νιώθεις για το επάγγελμά σου μετά από όσο καιρό ασχολείσαι με αυτό;
Σε σχέση με το πώς ένιωθα όταν ξεκίνησα, πλέον αισθάνομαι ότι έχω βρει το πάθος μου. Δεν θα ήθελα να ασχοληθώ με κάτι άλλο πέρα από αυτό.
7. Τι θα έλεγες σε κάποιον που θα αποφάσιζε να ασχοληθεί με το επάγγελμά σου;
Run away while you can. (Γέλια). Αστειεύομαι φυσικά. Εκ των πραγμάτων είναι ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα το οποίο χρειάζεται υπομονή και επιμονή αλλά κυρίως αγάπη και πάθος. Αυτά τα δύο τελευταία θα σε κρατήσουν ατελείωτες ώρες στην κουζίνα αλλά θα σου δώσουν το κίνητρο να συνεχίσεις και να προοδεύεις.
8. Θα ήθελες να συμπληρώσεις κάτι;
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που με στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως την ομάδα μου η οποία συντελεί στο να αναβαθμίζουμε τις γεύσεις της ελληνικής κουζίνας και να την συστήνουμε σε μια μεγάλη γαστρονομική και πολυπολιτισιμική πόλη σαν το Λονδίνο.
Ιούνιος 2019
